The Sulpicia Society

Sulpicia


sex elegi

     I.   (Tibullus III. xiii.)
     Tandem venit amor, qualem texisse pudori
        quam nudasse alicui sit mihi fama magis.
     Exorata meis illum Cytherea Camenis
        adtulit in nostrum deposuitque sinum.
   05Exsolvit promissa Venus: mea gaudia narret,
        dicetur siquis non habuisse sua.
     Non ego signatis quicquam mandare tabellis,
        ne legat id nemo quam meus ante, velim,
     sed peccasse juvat, vultus conponere famae
   10   taedet: cum digno digna fuisse ferar.

    
     II.   (Tibullus III. xiv.)
     Invisus natalis adest, qui rure molesto
        et sine Cerintho tristis agendus erit.
     Dulcius urbe quid est? an villa sit apta puellae
        atque Arrentino frigidus amnis agro?
   05Jam nimium Messalla mei studiose, quiescas,
        heu tempestivae, saeve propinque, viae!
   Hic animum sensusque meos abducta relinquo,
        arbitrio quamvis non sinis esse meo.

    
     III.   (Tibullus III. xv.)
     Scis iter ex animo sublatum triste puellae?
        Natali Romae jam licet esse suo.
     Omnibus ille dies nobis natalis agatur,
        qui nec opinanti nunc tibi forte venit.

    
     IV.   (Tibullus III. xvi.)
     Gratum 'st, securus multum quod jam tibi de me
        permittis, subito ne male inepta cadam.
     Sit tibi cura togae potior pressumque quasillo
        scortum quam Servi filia Sulpicia:
   05solliciti sunt pro nobis, quibus illa dolori 'st,
        ne cedam ignoto, maxima causa, toro.

    
     V.   (Tibullus III. xvii.)
     Estne tibi, Cerinthe, tuae pia cura puellae,
        quod mea nunc vexat corpora fessa calor?
     A ego non aliter tristes evincere morbos
        optarim, quam te si quoque velle putem.
   05At mihi quid prosit morbos evincere, si tu
        nostra potes lento pectore ferre mala?

    
     VI.   (Tibullus III. xviii.)
     Ne tibi sim, mea lux, aeque jam fervida cura
        ac videor paucos ante fuisse dies,
     si quicquam tota conmisi stulta juventa,
        cujus me fatear paenituisse magis,
   05hesterna quam te solum quod nocte reliqui,
        ardorem cupiens dissimulare meum.
    

back to the Sulpicia society