The Sulpicia Society

"Sulpicia"


serta Sulpiciae

     I.   (Tibullus III. viii.)
     Sulpicia 'st tibi culta tuis, Mars magne, Kalendis:
        spectatu e caelo, si sapis, ipse veni.
     Hoc Venus ignoscet, at tu, violete, caveto
        ne tibi miranti turpiter arma cadant.
   05Illius ex oculis, cum vult exurere divos,
        accendit geminas lampadas acer Amor.
     Illam, quidquid agit, quoquo vestigia movit,
        componit furtim subsequentiturque decor.
     Seu soluit crines, fusis decet esse capillis;
   10   seu compsit, comptis est veneranda comis.
     Urit, seu Tyria volvit procedere palla:
        urit, seu nivea candida veste venit.
     Talis in aeterno felix Vertumnus Olympo
        mille habet ornatus, mille decenter habet.
   15Sola puellarum digna 'st cui mollia caris
        vellera det sucis bis madefacta Tyros,
     possideatque metit quicquid bene olentibus arvis
        cultor odoratque dives Arabs segetis,
     et quascumque niger rubro de litore gemmas
   20   proximus Eois colligit Indus aquis.
     Hanc vos, Pierides, festis cantate Kalendis,
        et testudinae Phoebe superbe lyra.
     Hoc sollemne sacrum, multos consummet in annos;
        dignior est vestro nulla puella choro.
    
     II.   (Tibullus III. ix.)
     Parce meo juveni, seu quis bona pascua campi
        seu colis umbrosi devia montis aper,
     nec tibi sit duros acuisse in proelia dentes:
        incolumem custos hunc mihi servet Amor.
   05Sed procul abducit venandi Delia cura.
        O pereant silvae deficiantque canes!
     Quis furor est, quae mens, densos indagine colles
        claudentem teneras laedere velle manus?
     Quidve juvat furtim latebras intrare ferarum
   10   candidaque hamatis crura notare rubris?.
     Sed tamen, ut tecum liceat, Cerinthe, vagari,
        ipsa ego per montes retia torta feram;
     ipsa ego velocis quaeram vestigia cervi
        et demam celeri ferrea vincla cani.
   15Tunc mihi, tunc placeant silvae, si, lux mea, tecum
        arguar ante ipsas concubuisse plagas.
     Tunc veniat licet ad casses, inlaesus abibit,
        ne Veneris cupidae gaudia turbet, aper.
     Nunc sine me sit nulla Venus, sed lege Dianae,
   20   caste puer, casta retia tange manu;
     et quaecumque meo furtim subrepit amori
        incidat in saevas diripienda feras.
     At tu venandi studium concede parenti
        et celer in nostros ipse recurre sinus.
    
     III.   (Tibullus III. x.)
     Huc ades et tenerae morbos expelle puellae;
        huc ades, intonsa Phoebe superbe coma.
     Crede mihi, propera, nec te jam, Phoebe, pigebit
        formosae medicas applicuisse manus.
   05Effice ne macies pallentes occupet artus,
        neu notet informis candida membra color;
     et quodcumque mali 'st et quicquid triste timemus
        in pelagus rapidis evehat amnis aquis.
     Sancte, veni tecumque feras quicumque sapores,
   10   quicumque et cantus corpora fessa levant.
     Neu juvenem torque metuit qui fata puellae
        votaque pro domina vix numeranda facit.
     Interdum vovet, interdum, quod langueat illa,
        dicit in aeternos aspera verba deos.
   15Pone metum, Cerinthe; deus non laedit amantes.
        Tu modo semper ama: salva puella tibi 'st.
   21Nil opus est fletu: lacrimis erit aptius uti
   22   si quando fuerit tristior illa tibi.
   17At nunc tota tua 'st; te solum candida secum
   18   cogitat, et frustra credula turba sedet.
   19Phoebe, fave: laus magna tibi tribuetur in uno
   20   corpore servato restituisse duos.
   23Jam celeber, jam laetus eris, cum debita reddet
        certatim sanctis laetus uterque focis.
   25Tunc te felicem dicet pia turba deorum,
        optabunt artes et sibi quisque tuas.
    
     IV.   (Tibullus III. xi.)
     Qui mihi te, Cerinthe, dies dedit, hic mihi sanctus
        atque inter festos semper habendus erit.
     Te nscente novum Parcae cecinere puellis
        servitium et dederunt regna superba tibi.
   05Uror ego ante alias; juvat hoc, Cerinthe, quod uror,
        se tibi de nobis mutuus ignis adest.
     Mutuus adsit amor, per te dulcissima furta
        perque tuos oculos per Geniumque rogo.
     Mane Geni, cape tura libens votisque faveto,
   10   si modo dum de me cogitat ille calet.
     Quod si forte alios jam nunc suspiret amores,
        tunc precor infidos, sancte, relinque focos.
     Nec tu sis injusta, Venus: vel serviat aeque
        vinctus uterque tibi, vel mea vincla leva.
   15Sed potius valida teneamur uterque catena,
        nulla queat posthac quam soluisse dies.
     Optat idem juvenis quod nos, sed tectius optat;
        nam pudet hic illum dicere verba palam.
     At tu, Natalis, quoniam deus omnia sentis,
   20   adnue. Quid refert clamne palamne roget?
    
     V.   (Tibullus III. xii.)
     Natalis Juno, sanctos cape turis acervos
        quos tibi dat tenera docta puella manu.
     Lota tibi 'st hodie, tibi se laetissima compsit,
        staret ut ante tuos conspicienda focos.
   05Illa quidem ornandi causas tibi, diva, relegat;
        est tamen occulte cui placuisse velit.
     At tu, sancte, fave, neu quis divellat amantes,
        sed juveni, queaso, mutua vincla para.
     Sic bene compones. Ullae non ille puellae
   10   servire aut cuiquam dignior illa viro.
     Nec possit cupidos vigilans deprendere custos,
        fallendique vias mille ministret amor.
     Adnue purpureaque veni perlucida palla:
        ter tibi fit libo, ter, dea casta, mero.
   15Praecipit et natae mater studiosa quod optet;
        illa aliud tacita, jam sua, mente rogat.
     Uritur ut celeres urunt altaria flammae,
        nec, liceat quamvis sana fuisse, velit.
     Sit juveni grata ac, veniet cum proximus annus,
   20   hic idem votis jam vetus extet amor.
    

back to the Sulpicia society